Şahîn Xalafê Êzidî ji aliyê eslê xwe ve weke yek ji mînakên kêmpeyda û balkêş ên civaka Iraqê tê dîtin ku hewl da cihêkariya li ser bingeha ol an jî baweriyê biqedîne, ji bo şikandina cihêkarî û nîjadperestiyê bi taybetî li Mûsilê gelekî xebitî. Şahîn mezûnê Zanîngeha Dahûkê beşa Erebî ye.
Piştî paqijiya etnîkî ya gelê Êzidî di 3 -ê Tebaxa 2014-an de Şahîn li kompleksa Xankî ya navçeya Sûmaîl a Parêzgeha Dahûkê jiya. Şahîn alîkariya xwendekaran kir û di yek ji dibistanên êzidiyên koçberbûyî de wek hîndekar xebitî û piştre di warê alîkariya mirovî de ji bo qurbaniyên DAIŞ'ê, jin û zarokên wan ku rastî hovantirîn sûcên terorîstên DAIŞ-ê li Iraq û Sûriyeyê hatin, xebitî.
Helwestên wî hê jî wek modeleke jiyanî ji bo xurtkirin û derbaskirina cihêkariyê di hemû wateyan de tê hesibandin. Helwesta wî di rojname û malperên ku ji mijarên mirovî re veqetandî de manşet çêkirin.
DAIŞ gelek tawan li dijî Êzdîyên Iraqê kirine û nûnerên dinên kêmneteweyên niştimanî jî kevtine ber lêdana terorîstan de Evan tawanan nakokî û valayîya civakî di navbera pêkhatên Iraqa resen de çê kirine Ev valahî hê jî hene, tevî hebûna bi sedan rêxistinên navdewletî û herêmî ku ji bo derbaskirina wan dixebitin.
Çima Êzidî bûn qurbanê herî mezinê DAIŞ-ê? Ji ber ku vê koma terorîst tenê êzidiyan kafir û apoger dihesiband, dûrî têgehên mirovahî yên ku banga jiyana bi hev re û biratiyê dikin Li gorî baweriya wan, mirovahî bêyî nîjad, ol hewceyî fedakarî, hevgirtin û yekgirtinê ye. Niştimanperwerî, tawanên DAIŞ-ê ku di serî de girêdayî ol, motîvasyona sereke bû ji bo xebata Shaheen da ku dawî li reftareke wiha bîne, ku pêşnakeve, lê belê hebûna wekhevî û dadperweriya civakî di civaka Îraqê de, li Mûsilê dereng dixe.
Şahîn di civaka xwe de ruhê mirovatiyê di her kesî de hesand û hê jî modeleke ku civak pê serbilind e tê hesibandin, tevkarî li aktîfkirina têkiliyên civakî yên di navbera tevahiya nifûsa Şengalê de kir.
Şahîn di dema rizgarkirina keçeke Musilman de bi fîşekê birîndar bû, tevî tedawiya 13 rojan a li nexweşxaneyeke Bexdayê, ciwanê jiyana xwe ji dest da
Hevalekî wî piştî mirina wî Şahîn Xalaf wiha vedibêje :
"Dibe ku nikaribû hemû zarokan azad bike, lê di derbarê cihê wan de gelek agahî di destê wî de hebûn, koordînasyonên ku dane artêşa Iraqê, Amerîkîyan ji koalîsyonên navneteweyî û yên din. Dema ku wî zarokê Eymen û çend kesên din rizgar kir, ez li gel wî bûm. Ew amade bû canê xwe feda bike ji bo rizgarkirina her kesekî bindest – çi misilman be, çi mesîhî be û êzidî be.
Gelek malperên rojnameyê serpêhatiya fermandar Şahîn wiha bi nav kir: "Êzidîyekî Iraqê bi rizgarkirina keçeke dîl girtî ji destê DAIŞ-ê canê xwe da", "Êzidîyek keçeke misilman bi berdêla jiyana xwe ji esareta DAIŞ-ê rizgar kir."
Tevaya Mûsilê gelek bi bandora nûçeya şahadeta Şahîn bû, ciwanên qezaya Şengalê hêşta ji bo bîranîna hewlên wî yên ji bo azadkirina bajêr daxwaza dirûstkirina monumentek bo şehîd Şahîn Xalaf li Mûsilê dikin, belê desthilatdar û mediyayên Iraqê çîroka qehremanîyê paşguh kirin, ku xelkê niştimanperwer ji bîr nakin.
Lîderekî bi vî rengî wê nifş û pêşeroja tevahiya civakê biguherîne, wekhevî û edaleta civakî pêk bîne û fikrên tundrew ji hev belav bike. Ev kilîtên zêrîn in ku di tu deman de û li tu cihan nayên dîtin, ji ber vê yekê me hêvî dikir ku çîrokên bi vî rengî yên destlênedayînê yên bi vî rengî yên ku dikarin di bernameyên dibistanan de jî werin bikaranîn, ronî bikin. Bi vî rengî mirovahî li ku derê bixwaze dikare pêş bikeve.

êzdî24